Οι παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, με δεδομένη την πανδημία, έχουν επηρεάσει ανεπανόρθωτα κυρίως τις πιο ευάλωτες ομάδες στον τόπο μας. Αυτό, σε συνδυασμό με τις αποκοπές στη φοιτητική μέριμνα, επιβαρύνουν περισσότερο το ήδη αδικαιολόγητα αυξημένο κόστος ζωής ενός φοιτητή. Επιπρόσθετο βάρος σε αυτά τα δύσκολα δεδομένα έρχεται να προστεθεί το όριο φοίτησης των ν+2 χρόνων σπουδών.
Ίσως κάποιοι να θεωρούν το όριο φοίτησης ικανοποιητικό και άλλοι να το πιστώνουν δήθεν στην ποιότητα που καλείται να διατηρήσει ένα σύγχρονο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, ασφαλώς όμως, όλοι αυτοί δεν έχουν την πραγματική εικόνα των κοινωνικοοικονομικών δυσκολιών που βιώνει ένας φοιτητής και μια φοιτήτρια σήμερα.
Είναι όμως πραγματικότητα πως πολλοί φοιτητές δεν μπορούν καν να ενοικιάσουν και επιλέγουν να πηγαινοέρχονται καθημερινά από τις επαρχίες τους για να παρακολουθήσουν διαλέξεις. Αξιοσημείωτο είναι πως, ένα σεβαστό ποσοστό της φοιτητικής κοινότητας, αναγκάζεται να εργάζεται για να εξασφαλίσει τα απαραίτητα, παράλληλα με τις σπουδές του. Δυστυχώς, κάποιοι που δεν μπορούν να το συνδυάζουν τόσο καλά, αναγκάζονται να βάλουν τέλος στις σπουδές τους.
Τα μέλη της Προοδευτική Κ.Φ. δεν ήταν ποτέ αυτοί που κρίνουν χωρίς να προτείνουν, γι αυτό και καταθέτουμε για ακόμη μια φορά τις μελετημένες προτάσεις μας, στη βάση των σύγχρονων προκλήσεων. Γι’ αυτό ως Προοδευτική Κ.Φ., Θεωρούμε απαραίτητη την ένταξη της part-time φοίτησης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στα άτομα με κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, έτσι ώστε να μπορούν να πετυχαίνουν τη μέγιστη δυνατή απόδοση. Επίσης, μαθήματα με υψηλά ποσοστά αποτυχίας θα πρέπει να προσφέρονται και κατά τα δύο ακαδημαϊκά εξάμηνα, έτσι ώστε οι φοιτητές να έχουν τη δυνατότητα να συμπληρώνουν τυχόν κενά αποτυχίας που προέκυψαν κατά τη φοίτησή τους. Μάλιστα, όσον αφορά τους εν δυνάμει απόφοιτους και τους φοιτητές που έχουν αποτύχει σε μαθήματα αλυσίδας, το πιο νούσιμο θα ήταν η εφαρμογή δεύτερης εξεταστικής. Ενώ, όσον αφορά γενικά το όριο ν+2 ετών φοίτησης, ζητούμε την κατάργηση του σε περιπτώσεις που είναι ανάλογες οι προϋποθέσεις.
Όλα αυτά, όχι μόνο δεν θα πλήξουν την ποιότητα του πανεπιστημίου, αντίθετα, θα την αναβαθμίσουν και θα δώσουν το στίγμα ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος χωρίς αποκλεισμούς, έτσι όπως αρμόζει να είναι, για τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας. Άλλωστε, εμείς που παλέψαμε για τη δημιουργία ενός δημοσίου πανεπιστημίου, ουδέποτε θα ήμασταν μέτοχοι στην υπόσκαψη της ποιότητάς του.
Εφραίμ Χρίστου
1ο έτος ΟΙΚ
