Στις μέρες μας, ανάμεσα στα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι φοιτήτριες και φοιτητές, είναι τα ενοίκια και τα έξοδα σίτισής τους, τα οποία παρεμποδίζουν την απρόσκοπτη φοίτησή τους.
Με το Πανεπιστήμιο Κύπρου να αδυνατεί να καλύψει τις στεγαστικές, και όχι μόνο, ανάγκες των φοιτητών του, διαθέτοντας ελάχιστες εστίες σε σχέση με τον αριθμό τους, ως Προοδευτική Κ.Φ., συνεχίζουμε να προβάλουμε την άμεση υλοποίηση της Β’ Φάσης Εστιών. Με την υλοποίηση τους εξάλλου περισσότεροι φοιτητές και φοιτήτριες που πληρούν τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια θα μπορούν να εξασφαλίσουν χώρο διαμονής, χωρίς να υποχρεούνται είτε να ενοικιάζουν σε εξωφρενικά υψηλές τιμές, είτε να μεταβαίνουν καθημερινά από και προς τις επαρχίες τους, ελπίζοντας να απαλλαγούν από το οικονομικό βάρος. Παράλληλα, τονίζουμε ότι οι νέες εστίες οφείλουν να διαμοιράζονται, εξίσου, στη βάση κοινωνικό-οικονομικών κριτηρίων (π.χ οικονομική-οικογενειακή κατάσταση, απόσταση από μόνιμη κατοικία) και να ανέρχονται στις ίδιες τιμές ενοικίασης με τις υφιστάμενες.
Ταυτόχρονα, προωθούμε την εισήγηση αξιοποίησης των εστιών του παλιού ΑΞΙΚ για την εξυπηρέτηση των στεγαστικών αναγκών των φοιτητριών και φοιτητών του πανεπιστημίου μας μέχρι την ολοκλήρωση των νέων εστιών αλλά και μακροπρόθεσμα. Παράλληλα, διεκδικούμε την επιδότηση ενοικίου διάρκειας ενός έτους σε όσους δεν έγιναν δεκτοί στις εστίες λόγω περιορισμένης χωρητικότητας. Το επίδομα αυτό θα πρέπει να θεσμοθετηθεί, μέχρι ο αριθμός των πανεπιστημιακών εστιών να καλύπτει, κυρίως, όλους και όλες που πληρούν τα κριτήρια αυτά.
Όσον αφορά το δυσβάστακτο κόστος διαβίωσης που καλείται να καλύψει ο μέσος φοιτητής, απαιτούμε τη δημιουργία κοινωνικών τιμολογίων, καθώς και τη μείωση σε λογαριασμούς ρεύματος, νερού και δημοτικών τελών, σε συνεργασία με διάφορους δήμους, στους οποίους κατοικούν αρκετοί φοιτητές, οι οποίοι εμπίπτουν στις κατηγορίες ειδικών κριτηρίων. Την ίδια ώρα ζητούμε, εντός πανεπιστημίου, να μειωθούν οι τιμές στα εστιατόρια και στις καφετερίες, καθώς πλέον η σίτιση αποτελεί ένα σοβαρό καθημερινό έξοδο για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες όπως επίσης και να παρέχονται δωρεάν γεύματα, στη βάση κοινωνικοοικονομικών κριτηριών.
Μόνο λοιπόν, όταν το Πανεπιστήμιο Κύπρου προβεί στις παραπάνω ενέργειες και προστατεύσει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του από την κερδοσκοπία, θα μπορεί να προσβλέπει στην έρευνα. Μόνο όταν η φοιτητική κοινότητα, απαλλαχτεί από το καθημερινό άγχος του κόστους διαβίωσης, θα μπορεί να αποδίδει τα μέγιστα ακαδημαϊκά.
Δέσποινα Κάσινου,
Δευτεροετής φοιτήτρια τμήματος Αγγλικών Σπουδών.
