Όλες και όλοι μας οφείλουμε πέρα από το ρόλο μας ως φοιτητές και φοιτήτριες του Πανεπιστημίου Κύπρου, να αντιληφθούμε και την ιδιότητα μας ως πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίοι θα βιώσουν τις άμεσες συνέπειες των οποιοδήποτε πολιτικών εφαρμόζονται σε ένα κράτος που πιο πιθανόν είναι να διορίζει φιλοχουντικούς ακροδεξιούς σε συμβούλια δημοσίων πανεπιστημίων παρά να καταγγέλλει τα οποιαδήποτε οργανωμένα ρατσιστικά πογκρόμ, τιμωρώντας τους ιθύνοντες.
Ζούμε εξάλλου σε μια κοινωνία που αντί να προτάξει τη μόρφωση και την ανθρωπιστική παιδεία ως μέσα για καταπολέμηση των ρατσιστικών στερεοτύπων, δεν ενθαρρύνει καθόλου τις διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες που μπορούν να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία και δεν προάγει τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Ζούμε σε μια κοινωνία, η οποία μανιωδώς θέλει να πείσει για τον εκσυγχρονισμό και την δήθεν προοδευτικότητα της, την ίδια ώρα που για τις γυναίκες, καθημερινές πράξεις, όπως το να περπατούν μόνες, εξακολουθούν να τις γεμίζουν απειλές για τη ακεραιότητά τους και την ίδια στιγμή που παιδιά τρώνε ξύλο εξαιτίας του χρώματος τους.
Η ανοχή που μπορεί να δείχνει η οποιαδήποτε δεξιά κυβέρνηση σε τέτοια φαινόμενα δεν προκύπτει εξάλλου, τις περισσότερες φορές, από ανικανότητα, καθώς είναι εντελώς συνειδητά που καμιά δεξιά κυβέρνηση δεν καταπολεμά το ρατσισμό στη ρίζα του, με τους ξένους και τους μετανάστες να αποτελούν εξιλαστήρια θύματα, στους οποίους ρίχνουν την ευθύνη για τα αποτελέσματα των δικών τους αντιλαϊκών πολιτικών. Είναι πιο εύκολο εξάλλου να κατηγορήσει κανείς το φτωχό ξένο που δουλεύει ως διανομέας 10 ώρες την ημέρα, παρά να αναρωτηθεί γιατί τόσοι Κύπριοι μένουν άνεργοι, όπως είναι πιο εύκολο να κατηγορήσει τον Τουρκοκύπριο που μένει σε ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα, παρά να αναρωτηθεί γιατί εδώ και τόσα χρόνια δεν έχει βρεθεί η οποιαδήποτε λύση.
Για εμάς, ως Προοδευτική κίνηση φοιτητών είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι δεν κρίνονται ούτε βάσει του χρώματος, ούτε της εθνικότητας, ούτε του σεξουαλικού προσανατολισμού τους αλλά βάσει της κοινωνικής τους τάξης. Ο αγώνας μας ενάντια στα αίτια των κοινωνικών διακρίσεων είναι αγώνας για ένα κόσμο που μπορεί να επιτρέψει στους ανθρώπους να δημιουργήσουν, να ζήσουν και να προοδεύσουν. Γι’ αυτό καλούμε τη νεολαία να σταθεί απέναντι σε κάθε είδους κοινωνική ανισότητα και διάκριση και να εστιάσει στους πραγματικούς λόγους που οδηγούν τους ανθρώπους σε τέτοιες αντιλήψεις και συμπεριφορές, παλεύοντας για την εξάλειψη κάθε εκμετάλλευσης με όποια μορφή και αν αυτή εκδηλώνεται.
Ιωάννα Χρυσοβιτσιώτη
Τριτοετής φοιτήτρια στο τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών
