Το Κυπριακό πρόβλημα και ο ρόλος της νέας γενιάς

Ως φοιτητές και φοιτήτριες του μεγαλύτερου δημόσιου πανεπιστημίου στην Κύπρο, ενός πανεπιστημίου με δικοινοτικό χαρακτήρα, οφείλουμε να έχουμε άποψη για το πρόβλημα που ταλανίζει το λαό μας εδώ και μισό αιώνα.  

Αρχικά, μας χαροποιεί ιδιαίτερα που βλέπουμε Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας να επιλέγουν το Πανεπιστήμιο Κύπρου για τις σπουδές τους, στέλνοντας το μήνυμα πως μπορούμε και πως πρέπει να ζήσουμε αρμονικά. Εξάλλου, παρά το γεγονός πως η επαναπροσέγγιση δεν θα λύσει το Κυπριακό, αποτελεί σημαντικό βήμα συνεννόησης και κοινής διεκδίκησης για τον τόπο μας. 

Δυστυχώς όμως η ΦΕΠΑΝ, η οποία αποτελεί την επίσημη φωνή των φοιτητών και των φοιτητριών του Πανεπιστημίου Κύπρου μέσω των ψηφισμάτων της, δεν ονοματίζει την λύση που θέλουν οι φοιτητές και φοιτήτριες, με τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία να είναι η λύση που μια τεράστια μάζα των φοιτητών επιδιώκει. Ως φοιτητές και φοιτήτριες σε ένα πανεπιστήμιο που βρίσκεται στη τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης, χρειαζόμαστε ένα φοιτητικό κίνημα το οποίο θα διεκδικεί επανένωση, απελευθέρωση, ειρήνη και δικαιοσύνη για τον τόπο και τον λαό μας, στα πρότυπα της μόνης εφικτής λύσης που δεν διχοτομεί το νησί μας, δηλαδή της Δ.Δ.Ο. Χρειαζόμαστε ένα φοιτητικό κίνημα που να στέλνει ηχηρά μηνύματα στους κυβερνώντες ότι δεν μας ικανοποιεί η στασιμότητα που υπάρχει στο  Κυπριακό από το 2017.  

Μιλώντας ξεκάθαρα, η πιο σταθερή και συνεπής παράταξη πάνω σε αυτό το θέμα, η παράταξη που ονοματίζει τη λύση και δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της, δεν είναι άλλη από την Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών. Εμείς ως νέα γενιά έχουμε τις δικές μας ευθύνες απέναντι στον τόπο μας. Μπορούμε και πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες για να φέρουμε ξανά την ελπίδα στην χώρα μας, την ελπίδα που δυστυχώς έχει χαθεί από τους πρόσφυγες γονείς μας, αφού οι κυβερνήσεις των τελευταίων 11 ετών έχουν άλλες προτεραιότητες.  

Η νέα γενιά χρειάζεται, αξίζει και απαιτεί μια καλύτερη Κύπρο. Μια Κύπρο ελεύθερη, επανενωμένη και ειρηνική, που να εγγυάται ένα μέλλον ασφάλειας στις επερχόμενες γενιές, αφήνοντας στο παρελθόν την κατοχή, τη διχοτόμηση, τη στρατιωτικοποίηση και τις εντάσεις. 

Ορέστης Μεταξάς, 

Τριτοετής φοιτητής του τμήματος Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Πολιτικές Επιστήμες